Dr. Yves de Locht, de arts die de laatste zorgen verstrekt
Dr. Yves de Locht spaart moeite noch kosten om aan iedereen uit te leggen wat euthanasie is, of zoals hij het zelf omschrijft ‘de laatste zorg’
Juni 2023
Dr. de Locht werkt al lang als huisarts in Brussel. In 2002 volgde hij, naar aanleiding van de wet op de decriminalisering van euthanasie, een specifieke opleiding aan het Jules Bordet Instituut “niet alleen over euthanasie, maar over alles rond het levenseinde. Ik had nog geen euthanasie uitgevoerd, maar het was een gebied dat me interesseerde. Alle huisartsen worden vroeg of laat geconfronteerd met moeilijke gevallen van mensen die kanker of een andere zware ongeneeslijke ziekte hebben, en in ieder geval met de dood.”
Het is iets meer dan tien jaar geleden dat dr. De Locht op verzoek van een collega zijn eerste euthanasie uitvoerde. Het was een priester met vergevorderde ziekte van Parkinson. Zijn behandelende arts, die voorstander was van euthanasie, kon niet aan de vraag van de patiënt voldoen omdat hij dan niet langer in het woonzorgcentrum kon werken. Ondanks de euthanasiewet was er in het woonzorgcentrum nog terughoudendheid wat euthanasie betreft. “Zo begon het voor mij, maar ik voer euthanasie nooit alleen uit, altijd met een andere arts.”
In de jaren die volgden, kreeg hij de kans om enkele van zijn patiënten te begeleiden naar een vredige dood. En nadat hij in Frankrijk lezingen had gegeven over de Belgische wetgeving inzake euthanasie, kreeg hij talrijke verzoeken. “Ik doe niet meer dan één euthanasie per maand. De emotie is altijd groot, in de eerste plaats bij de familie en vervolgens ook bij de arts.”
Dr. de Locht vertelt dat patiënten vaak het gevoel hebben dat ze hun vrijheid terugkrijgen, een uitdrukking die de titel van zijn eerste boek gaf. “Sinds ik euthanasie uitvoer, zeg ik tegen mezelf -als ik de feedback van families en patiënten zie- dat we goed hebben gedaan. En natuurlijk respecteren we altijd het kader dat door de wet wordt opgelegd en nemen we zoveel mogelijk veiligheidsmaatregelen.”
De arts besteedt altijd bijzondere aandacht aan het luisteren naar de vraag van de patiënt. In de praktijk merkt hij de opluchting als de patiënt wordt gehoord als hij de euthanasie-wens uitspreekt. “Hij is gerustgesteld, hij weet dat we tot het einde zijn gegaan van wat we konden doen. We hebben alle behandelingen geprobeerd, hij vraagt of euthanasie mogelijk is en zo ontstaat een soort moreel contract dat we respecteren.”
"Ik ben heel gevoelig voor menselijk lijden, en ik weet dat de geneeskunde haar grenzen heeft, ook al kan fysieke pijn tot op grote hoogte worden verzacht. Bij 80% van de verzoeken gaat het om euthanasie omwille van psychisch lijden, mensen die het niet langer kunnen verdragen dat er geen uitzicht is op verbetering, mensen die geen andere uitweg zien dan de dood. Soms stelt alleen al het feit dat er een dossier wordt geopend, patiënten gerust. Het is heel vreemd, sommigen hervatten hun behandeling, krijgen weer zin in het leven... omdat ze weten dat als ze het niet meer aankunnen, er een uitweg is".
En de naasten van de patiënten?
“Als patiënten bij mij komen, feliciteer ik altijd de man, vrouw, familie of goede vrienden van de patiënt. We praten niet veel over de mensen die voor een ernstig zieke naaste zorgen, soms heel lang. Het is belangrijk om te begrijpen dat we het hebben over verschillende soorten levenseinden: er is lijdensweg die maanden duurt, wat heel zwaar is voor de naasten, of bijzonder ontstellende zelfmoorden, en dan is er euthanasie, waarbij je van tevoren een beetje kunt rouwen, je kunt voorbereiden op wat er gaat gebeuren... Als de naasten de persoon die euthanasie krijgen gerustgesteld hebben gezien, en vlak voor het overlijden "dank je wel, het werd tijd, dank je wel" zeggen, zijn ze waarschijnlijk minder getraumatiseerd.”
“Voordat ik een euthanasie voorbereid, ontmoet ik de familie en leg ik uit wat er gaat gebeuren, want het is een plotse dood en het gebeurt heel snel. Dus de familieleden moeten weten dat als ze iets te zeggen of te doen hebben, ze dat moeten doen in de dagen voor de laatste dag.”
LEES OOK
https://prod.dol.myhealthmylife.be/nl-be/interviews/interview-met-maxime-dahan
Bronnen:
- Levenseinde: euthanasie in de praktijk. Een interview van dr. Thomas Vaessen, Tempo Medical, oktober 2021.
- Yves de Locht : j’appelle l’euthanasie le dernier soin – Le grand entretien, propos recueillis par G. Papy, Le Vif, numéro 35, 2 septembre 2021.
* Docteur, rendez-moi ma liberté, par Yves de Locht et Olivier Falorni, éd. Michel Lafon, 2018
& Maintenant qu’ils ne sont plus là, par Yves de Locht et Guylène Liétaert, éd.Ker, 2021
BE2305244736 - 24/05/2023
