Verzwakt haar: wat kan je doen?
Technieken om haarverlies op lange termijn te vermijden
Technieken om haarverlies op lange termijn te vermijden
Of het nu te maken heeft met chemotherapie of niet, haaruitval of het dunner worden van het haar is vaak een verontrustend probleem voor zowel mannen als vrouwen. Maar vandaag zijn er verschillende soorten oplossingen om het probleem aan te pakken, van medicamenteuze behandelingen tot camouflagetechnieken.
Haaruitval of de achteruitgang van de kwaliteit houdt grotendeels verband met erfelijkheid. Als je ouders en/of grootouders dezelfde problemen hebben gehad, kan dit je geruststellen dat een acuut gezondheidsprobleem niet de oorzaak is...
Het is ook bekend dat het dunner worden van het haar aan de bovenkant van het hoofd of de terugval van de haarinplanting heel vaak verband houden met een gevoeligheid voor geslachtshormonen, bij mannen maar ook bij vrouwen, bijvoorbeeld in de menopauze. Anderzijds kan haaruitval of dunner wordend haar een meer specifieke oorzaak hebben, zoals diabetes, een auto-immuunziekte, schildklierproblemen, het nemen van bepaalde geneesmiddelen (chemotherapie, maar ook epilepsiebehandelingen, enz.) of zelfs zware stress of tekorten aan voedingsstoffen. Het is dus belangrijk te weten dat een volle haardos kan worden teruggewonnen na het stoppen van chemotherapie en dat men kan lijden aan een verzwakking van het haar, zelfs zonder chemotherapie te hebben ondergaan.
Er zijn een aantal factoren die haaruitval bevorderen en de kans op haaruitval aanzienlijk kunnen vergroten. Maar het risico op haaruitval kan worden verkleind:
Recente studies suggereren dat roken tot meer haaruitval kan leiden- vooral als er een genetische predispositie is voor androgene haaruitval. De precieze redenen voor dit proces zijn nog niet bekend. Aangenomen wordt dat roken negatieve invloeden op de hormonen kan hebben en dat met name de giftige stoffen in tabaksrook schade toebrengen aan de bloedvaten waardoor het haar van belangrijke voedingsstoffen wordt voorzien.
Vooral mensen met een proteïn-arm dieet en een dagelijkse consumptie van minder dan 1000 calorieën lopen een verhoogd risico. Voor een gezonde groei heeft het haar niet alleen vitaminen nodig, maar ook aminozuren en sporeelementen. Als sommige van deze voedingsstoffen niet in voldoende hoeveelheden worden geconsumeerd, is het meer dan waarschijnlijk dat haaruitval het gevolg is. Dit is reeds wetenschappelijk bewezen, met name voor de vitamines B6 en B7 en sporeelementen zoals zink en ijzer. Vegetariërs lijden met name vaker met een ijzertekort, omdat dit spoorelement voornamelijk in vlees zit. Indien een voedingstekort wordt vastgesteld, kan een specifieke kuur (naar gelang van het geval, met cystine, methionine, arginine, vitamine B, zink, ijzer, enz.) van enkele maanden helpen.
Stress verergert of veroorzaakt zelfs haaruitval, zoals nu wetenschappelijk is bewezen. Alle wapens die helpen om chronische stress te beheersen, kunnen dus bijdragen tot de strijd tegen haaruitval.
Behandelingen die doeltreffend zijn gebleken, worden meestal door een arts voorgeschreven. Vergeet de wonderlijke shampoos en topische lotions die vrij te koop zijn.
Zij zijn bedoeld voor uitwendig gebruik zonder spoelen en hebben tot doel de bloedcirculatie in de haarvaten te stimuleren. De actieve moleculen die zij bevatten zijn minoxidil, finasteride of dutasteride. Het duurt een paar weken voordat het effect merkbaar wordt, en dit effect is vaak omkeerbaar als de behandeling wordt gestopt. Een dermatoloog kan ook overwegen deze moleculen oraal toe te dienen.
PRP, of platelet rich plasma, wordt in de hoofdhuid geïnjecteerd om de groei van de haarfollikel te stimuleren. Het is een techniek die soms pijnlijk, maar wel doeltreffend is.
Implantaten zijn nogal populair bij mannen die last hebben van toenemende kaalheid. Het principe bestaat erin het bestaande haar één voor één met zijn follikel (de wortel) te verwijderen en het te transplanteren op de plaatsen zonder haar. Na een paar weken zal er weer nieuw haar groeien op de behandelde plaats.
De micro-pigmentatietechniek, een soort tatoeëren, bestaat erin de hoofdhuid (de huid onder het haar) met een zeer fijne naald en punt voor punt te pigmenteren. Deze behandeling is dus permanent en geeft de illusie van dichter haar (zoals bijvoorbeeld ook voor wenkbrauwen kan worden gedaan).
Een zogenaamd haarstuk (of toupet of postiche) , dat bestaat uit synthetisch of natuurlijk haar dat aan het bestaande haar wordt toegevoegd, kan semi-permanent worden bevestigd door een gespecialiseerde kapper of met behulp van doe-het-zelf haarclips. Het haarstukje moet ongeveer om de zes weken door de specialist worden onderhouden en bijgesteld. Men kan ook overwegen extensions, kunstmatige lokken, tussen het natuurlijke haar te plaatsen.
Een nieuwe techniek, Contactskin of Dermaskin of Lace Hair System genaamd, bestaat erin een tweede huid op het kale hoofd aan te brengen, een doorzichtige film waarop echt haar wordt aangebracht. Deze tweede huid zit ongeveer zes weken vast, je kan ermee douchen, zwemmen... Het enige onderhoud bestaat erin de echte huid onder deze prothese om de zes weken te verzorgen, en dan de tweede huid er weer op te lijmen.